Poprzez nominalizację, zwaną także substantywizacją, przymiotniki i czasowniki przekształcane są w rzeczowniki. Chociaż normalnie czasownik byłby pisany małymi literami, jego status zmienił się teraz na rzeczownik.
Oznacza to, że zapiszemy go teraz wielką literą. Czasowniki mianowane występują zawsze w bezokoliczniku i mają przedimek „das”, natomiast przymiotniki mogą występować we wszystkich rodzajach (der,die das).
Poprzez nominalizację możemy wyrazić stany, fakty lub procesy i to jest niezwykle przydatne, jeśli chcemy uniknąć powtórzeń w swojej wypowiedzi pisemnej.

Czasownik mianowany (Artikel das)

Istnieją pewne sygnały, które mogą wskazywać nominalizację czasownika i ułatwić rozpoznanie takiego czasownika w zdaniu. Należą do nich rodzajniki, przyimki i zaimki dzierżawcze. 

Przykład:
Das Schwimmen macht ihr Spaß. 

Ponieważ czasownik w tym przykładzie występuje w bezokoliczniku,
automatycznie otrzymuje rodzajnik das.

Przykład z przyimkiem: 

Nach dem Schwimmen bin ich glücklich. 

Podstawowe przyimki w nominalizacji czasownika: 

nach, vor, während, über, unter, wegen, außer, ohne 

Przykład z przymiotnikiem:

Oberflächliches Lesen erschwert das Verständnis.

Przykład z zaimkiem dzierżawczym: 

Seine Meinung ist voreingenommen.  

Jeśli przygotowujesz się obecnie do egzaminu z języka niemieckiego, prawdopodobnie kilka razy natknąłeś się na nominalizowane przymiotniki i czasowniki. Podczas gdy tworzenie czasowników nominalizowanych w formie podstawowej w zdaniu jest zwykle łatwe do rozpoznania, czasowniki nominalizowane z końcówkami zmieniającymi słowo mogą stanowić większe wyzwanie.